Σε άγιο αγνώστου ταυτότητας
Με βοήθησε πριν την θλίψη μου
έτυχε όμως να χάσω τα γραμμένα,
τ’ όνομα και τον τόπο κατοικίας.
Το παγωμένο χέρι
δεν άφησε σημάδι γνωριμίας.
Για τον τόπο μου λίγα γνώριζα
για να δοξάσω τους αγίους
που στερέωσαν το μύθο του,
για να φιλέψω τους μάστορες
που κρέμασαν τον ουρανό του.
Μοιράζουν την πατρίδα μου
με την δροσιά της,
για να μην ραγίζουν λένε οι πέτρες
από τον τριγμό των απουσιών.
Τάματα υποθηκεύω
σε άγιο αγνώστου ταυτότητας
και στα βλέμματα των παιδιών.
Η προτομή
Η λύτρωση ήλθε στης ερημιάς τον πόνο
λες και δεν είχε αλλού τόπο να στηθεί
να διασωθεί η τελευταία σου επιθυμία.
Βάδισες πολιτείες με τιμές και θριάμβους,
κανάκεψες την εξουσία με χιλιάδες εκπτώσεις
για να εξορισθεί μετά τα στερνά
η τελευταία σου επιθυμία.
Εκεί που γεννιούνταν στρατηγοί και κυβερνήτες
πέτρες ευδοκιμούν και λειψές ελιές
και παράμερα των δρόμων μονάζουν
παγωμένα βλέμματα αγαλμάτων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου